Heidelberg bekoort met zijn magnifieke ligging aan de Neckar, gedomineerd door de burchtruïne en met de levendige sfeer in de overzichtelijke Altstadt. Dat is echter niet alles: er zijn verrassende musea, je kunt er goed winkelen en wandelen op de groene heuvels aan de stadsrand.
Heidelberg ligt ideaal. Dat is goed te zien als je halverwege de Alte Brücke staat en met de Heiligenberg in je rug naar de Altstadt kijkt. De stad wordt gedomineerd door de kasteelruïne, die ogenschijnlijk voor het grijpen ligt tegen de groene heuvel van de Königstuhl; mooier kan haast niet. Begin negentiende eeuw was Heidelberg de spil van de romantiek: de schrijver Hölderlin, de componist Schumann en schilders als Fohr en Fries vonden er inspiratie. Dit dankte Heidelberg aan de aanwezigheid van de kasteelruïne, omgeven door dichte bossen en de in ere herstelde universiteit. Dankzij de studenten, die al meer dan 600 jaar zorgen voor leven in de brouwerij, is het er allerminst saai. Daarnaast is er genoeg te zien in de musea, inclusief de historische universiteit. Grootstedelijk is Heidelberg zeker niet, het heeft zelfs iets landelijks, maar dat maakt de drie miljoen bezoekers blijkbaar niets uit. Onder hen zijn opvallend veel Amerikanen en
Aziaten.
Mysterieus Schloss als stadsgezicht
Wat de Eiffeltoren is voor Parijs, is het Schloss voor Heidelberg. De historische verblijfplaats van de keurvorsten van de Pfalz domineert het stadsgezicht en geeft het een mysterieus en romantisch tintje. Goed nieuws voor wie een hekel heeft aan klimmen en tandradbanen: het Schloss is het mooist van onderaf. Dé plek om het te bewonderen is vanaf de Alte Brücke met de Brückepoort op de voorgrond; met Minerva, de godin van de wijsheid, ben je in goed gezelschap. Een goede tweede is de Kornmarkt, met het beeld van de Madonna op de voorgrond. En ook van de Karlsplatz lijkt het of je het Schloss zo aan kunt raken.
Omhoog kun je te voet, een minuut of tien vanaf de Kornmarkt, of één halte met de tandradbaan. Neem in ieder geval een kijkje op de binnenplaats en wandel door de tuinen in Engelse landschapsstijl (gratis). Het uitzicht op de zee van rode daken aan de rivier is prachtig. Op de binnenplaats vechten de gevels in Italiaanse en Duitse renaissancestijl om de aandacht. De rondleiding door het interieur van het slot is weliswaar aardig, maar je ziet geen authentiek meubilair. Onder het Schloss wacht de rij bezoekers op een kijkje in het immense wijnvat, waarin de belasting werd voldaan in de vorm van wijn. Het apotheekmuseum met een alchimistenlaboratorium in het slot is een van de meest uitgebreide in zijn soort.
Oudste universiteit
Heidelberg dankt zijn faam en voorspoed met name aan de universiteit, de oudste van Duitsland, die dateert uit 1386. De universiteit is zeer aanwezig in de Altstadt, zowel in gebouwen als in 26.000 studenten en 12.000 medewerkers. Het hart ervan ligt aan de Uni(versitäts)-platz. Daar staat de oude universiteit met de mooie historische aula. Om de hoek geeft de Karzer oftewel de studentengevangenis een goed beeld van het studentenleven in de voorgaande eeuwen. Vaak was het aangaan van een duel met een medestudent – een litteken gaf status – de reden van opsluiting. De wanden staan vol met spitsvondige teksten en tekeningen.
De Biblioteca Palatina oogt met haar rijkversierde, dieprode zandstenen gevel veel ouder dan ze in werkelijkheid is. Het markante gebouw is pas een eeuw geleden gebouwd. Veel ouder is de Codex Manesse, het pronkstuk van het Bibliotheekmuseum (gratis) met kleurige miniaturen bij de minneliederen. Er tegenover is de Sint Pieter, de Universiteitskerk: in het sobere interieur trekken vooral details van historische grafmonumenten de aandacht. Bij studenten horen kroegen. De levendigste is Schnookelooch met behalve oude foto’s en inscripties van disputen, een gemêleerd publiek. Voor louter studentensfeer moet je in de openbare mensa van de Marstall zijn.
Verrassend museumtrio
Topmusea zoek je tevergeefs in Heidelberg. Het Kurpfälzisches museum, met zijn uitgebreide verzamelingen schilderijen, beelden en archeologie, gehuisvest in het Palais Morass komt wel in de buurt. Hoogtepunten zijn onder andere de schilderijen van de Heidelbergse school (Romantiek), Romeinse vondsten en het origineel van de Madonna van de Kornmarkt. Je bent er minimaal enkele uren zoet. Klein maar fijn is de verzameling van het Asmat-volk uit Nieuw-Guinea in het Volkenkundig museum. De rituele boten zonder bodem springen eruit net als de ogenschijnlijk gestapelde beelden van de voorouders. Daarnaast zijn er steeds wisselende exposities uit verschillende werelddelen. Uniek is de verzameling Prinzhorn, met 5000 werken van geesteszieke patiënten, gemaakt tussen 1919 en
1921. Steeds is naast een beperkt aantal tekeningen een deel van de collectie te zien, vaak met een thema. Het rijk geïllustreerde boek dat Prinzhorn over zijn collectie maakte, beïnvloedde de schilderkunst van grootheden als Klee, Ernst en Dali.
Kraam of Kaufhof?
De oudste ‘winkels’ zijn de kramen rondom de Heiliggeistkirche. Ze waren er al in de dertiende eeuw en verkochten kaarsen en wierook. Vanwege de obligate souvenirs, het merendeel van het aanbod,
is gepleit voor verwijdering, maar gezien de historie mogen de kramen blijven. De Hauptstrasse is de langste autovrije winkelstraat van het land en de variatie is groot: van bekende ketenzaken en exclusieve modewinkels tot ambachtelijke bakkers en een bloemenwinkel in de entree van het piepkleine Zimmertheater. Ook in de zijstraten zoals de uitgaansstraat Untere Strasse zijn veel aparte winkels, bijvoorbeeld het absintmuseum. In de Steingasse is het Studentenkusshaus: het adres voor het populairste souvenir. Je wordt er vriendelijk bediend door de nichten van de bedenker van de Heidelberger Studentenkuss (hartje van noga en chocola). Op de Bismarckplatz, waar trams en bussen de toon zetten, zit een enorme vestiging van warenhuis Kaufhof.
De blik omlaag
Vanuit de kleinschalige Altstadt ben je in een mum van tijd in het groen. Een even populaire als mooie wandeling voert over de zogenoemde Philosophenweg. Steek de Alte Brücke over en volg het zigzagpad omhoog. Eenmaal op hoogte geniet je tussen tuinen en plantsoen van het uitzicht op de rivier, de stad en het Schloss. In de wijk Neuenheim kom je weer in de bebouwing. Aan de Ladenburger Strasse stuit je op een leuke dagmarkt met enkele restaurantjes zoals de Elzässer Stube.
De Philosophenweg te kort? Ga dan verder omhoog bij de Alte Brücke en maak een rondwandeling op de Heiligenberg. Je kunt ook de tandradbaan naar de top van de Königstuhl nemen, inclusief het erg steile laatste stuk. Ook daar kun je een rondwandeling maken of op het terras van het uitzicht en een glas lokale wijn genieten. Beide wandelingen zijn ook prima te combineren tot een dagtocht. Een boottocht (40 minuten) met de boot op zonne-energie is de moeite waard. Heb je de Philosophenweg gewandeld, dan voegt het echter weinig toe.
Hoe kom je er?
De afstand van Utrecht via Arnhem-Oberhausen-Keulen-Wiesbaden naar Heidelberg over de A3 is 470 km. Buiten de spits duurt deze rit ongeveer 4,5 uur. In de oude stad zijn volop parkeergarages.
De treinreis Utrecht-Heidelberg duurt iets meer dan 4 uur. Per ICE (1 overstap) kost een retour ongeveer 170 euro. Reizen per trein is echter al mogelijk vanaf zo’n €90, reken dan wel op een iets langere reistijd en 2 of 3 keer overstappen.